’Er gaat meer goed dan fout. Toch zijn we blind voor vooruitgang, ja, zelfs voor de werkelijkheid. Anna Rosling Rönnlund weet wat we daaraan kunnen doen.’ Zo begint een belangwekkend verhaal van Marco Visscher in de Volkskrant van 23 november. Het gaat over het gedachtengoed van de Zweedse wetenschapper Hans Rosling, die een loopbaan lang steeds maar weer met harde gegevens onderbouwde dat de wereld niet naar de verdoemenis gaat. Ook al doen veel mensen of dat wel zo is. En al lijkt het alsof we als mensheid van de ene ramp naar de andere catastrofe struikelen. Met name de rol van de media in dat proces vind ik interessant. Daar zegt Anna Rosling dit over:

‘Het is niet jullie schuld. Maar journalisten scoren wel slechter dan gemiddeld op onze feitentest met meerkeuzevragen. Dat komt volgens mij doordat journalisten in hun werk te maken hebben met twee problemen. Het eerste is dat hun werk simpelweg vereist dat ze artikelen brengen die wij interessant vinden. Die artikelen gaan dus niet over de gestage vooruitgang in de wereld, maar over spannende gebeurtenissen waarover we ons opwinden. Een kind dat in een pretpark door een krokodil wordt verslonden is dagenlang groot nieuws, maar we lezen nooit dat het aantal kinderen dat sterft voor hun 5de verjaardag in 25 jaar tijd, volgens cijfers van Unicef en Wereldgezondheidsorganisatie, is afgenomen met 56 procent.

Het tweede probleem van journalisten is dat zij meer dan anderen worden blootgesteld aan slecht nieuws; feitelijk geven ze maar een fractie van dat slechte nieuws door. Het is een probleem van overmatige blootstelling: journalisten horen over elk afzonderlijk incident en missen daardoor het grotere plaatje. Dat valt hun niet kwalijk te nemen, maar het is wel een extra reden voor hen om meer moeite te doen de wereld beter te begrijpen en te presenteren.’

Het laatste werk van Hans Rosling, zijn zoon Ola en diens vrouw Anna heet ’Feitenkennis, 10 redenen waarom we een verkeerd beeld van de wereld hebben en waarom het beter gaat dan je denkt’.

labels: De Volkskrant, Anna Rosling, Ola Rosling, Hans Rosling

Echt nooit gedacht dat we dit ooit zouden bereiken met Stichting Uitgeverij Baard & Kale: Michelle Obama van de eerste plek stoten in de bestsellerlijst.... van The READ Shop Waalwijk in Waalwijk.

labels: Café-Centraal, Fotografie, The Read Shop, Waalwijk, Horeca

Lees hier het lovende verslag over de presentatie van het fotoboek 'Café-Centraal' van Uitgeverij Baard & Kale. Met veel foto's van Alexander de Peffer van Waalwijk.Nieuws.nl. Onze hoffotograaf Luuk Aarts stond dit keer zelf in het spotlicht, als maker van het boek. De presentatie had plaats in een overvol Parkpaviljoen aan de Grotestraat in Waalwijk, op een boogscheut afstand van het bruine café waar Zus Leenheers zo veel decennia de uitbaatster was.

Het gloednieuwe fotoboek 'Café-Centraal' ging als warme broodjes over de toonbank vandaag bij de presentatie in het Parkpaviljoen in Waalwijk. Daar waren zo'n 150 mensen bij aanwezig.
Goed om te zien dat het eerder dit jaar gesloten (na bijna 104 jaar bestaan) etablissement nog zo leeft in Waalwijk. Uitbaatster Zus Leenheers signeerde vandaag als een popster het fotoboek van de Waalwijkse fotograaf Luuk Aarts. De vormgeving is gedaan door Chantal Berber, teksten zijn van Sjaak Koolen en Joep Trommelen. Uitgegeven door Uitgeverij Baard & Kale, de leukste uitgeverij in De Langstraat.

Het boek is vanaf 17 november te koop in The READ Shop Waalwijk.

labels: Café-Centraal, Fotografie, Luuk Aarts, Chantal Berber, Sjaak Koolen, Joep Trommelen, The Read Shop

Vandaag in het Brabants Dagblad een mooi artikel over ons fotoboek ’Café-Centraal’.

labels: Brabants Dagblad, Café-Centraal, Luuk Aarts, Waalwijk, Zus Leenheers, Chantal Berber, Sjaak Koolen, Joep Trommelen, Horeca, Bruin café

Met grote trots kondigen wij ons nieuwste boek aan: 'Café-Centraal'. Over het oudste (waarschijnlijk, want bijna 104 jaar) en meest bijzondere horeca-etablissement van Waalwijk, Café-Centraal aan de Grotestraat in Waalwijk. Waar Zus Leenheers en haar zussen Ina en Martha de scepter zwaaiden. Waar onder meer de Herensociëteit, het gilde en visclub Het Puiloog thuis waren. Waar Zus op Zondag werd gehouden. Waar in de laatste zestig jaar amper iets veranderde aan het interieur. Kortom, een juweel van een bruin buurtcafé.
Café-Centraal is een prachtig fotoboek van meer dan 150 pagina's met zwart-wit foto's van Luuk Aarts, teksten van Sjaak Koolen en Joep Trommelen en vormgegeven door Chantal Berber.
Het boek verschijnt op 16 november.

labels: Café-Centraal, Luuk Aarts, Chantal Berber, Sjaak Koolen, Joep Trommelen, Horeca, The Read Shop, Zus Leenheers

De Waalwijkse striptekenaar en animator Aimee De Jongh rijgt het ene bijzondere project aan het andere. Nu weer een seizoen DWDD.
Een uitgebreid verhaal over Aimee De Jongh staat in het Waalwijkse magazine De Sjaak, aflevering 2. Te koop bij The READ Shop in De Els in Waalwijk. Voor slechts 7,95 euro.
,,Als de kijker naar een animatiefilm twee keer met z'n ogen knippert, heeft ie twee weken van mijn harde werk gemist."

Dit zegt Aimée erover op haar Facebook-paginma van 27 september 2018: ,,Zo leuk dat ik dit eindelijk bekend mag maken! Vanaf vandaag werk ik een heel seizoen lang voor DWDD. Ik maak elke 2 weken een animatiefilmpje bij een nummer dat live in de uitzending wordt gespeeld. Maar hier komt het: Alle 13 animatiefilmpjes (en 13 liedjes) samen vormen één verhaal. Een verhaal over liefde, dood, ouder worden en alles er tussenin. Elke keer zal een andere artiest het nummer vertolken, dus ik kijk er enorm naar uit.
De nieuwe rubriek wordt vanavond gelanceerd met Alain Clark. Kijk je ook? Ik zal deze keer ook zelf eventjes in beeld komen. 19.00 uur. NPO1”.

Klik hier voor de website van Aimée.

labels: De Sjaak 2, Aimée de Jongh, DWDD, Strips, Waalwijk

Een aanrader is de film ’I, Daniel Blake’ van de geëngageerde regisseur Ken Loach. Het is een realistische speelfilm over een 59-jarige timmerman die gemangeld wordt door de bureaucratie als hij na een hartaanval niet kan werken. en een uitkering moet aanvragen. Schrijnend is het verhaal van deze Daniel Blake, die van computers geen verstand heeft omdat hij in zijn werk als bouwvakker aan een potlood en zijn gereedschap genoeg had. Het verhaal speelt zich af in Newcastle en laat zien hoe een weduwnaar zo verzuipt in de haast Kafkaëske bureaucratie dat hij kopje onder gaat. Regisseur Ken Loach - die de emotie niet eens sterk hoeft te sturen om zijn punt te maken - kraakt de doorgeslagen verdigitalisering van de huidige samenleving, want niemand hoeft de illusie te hebben dat hij een louter Engelse misstand aan de kaak stelt. Dave Johns vertolkt de prachtige hoofdrol in ’I, Daniel Blake’. Ook de andere rollen zijn dik in orde. Uit het leven gegrepen.
Bij het zien van deze film moest ik aan een uitspraak van Louis Paul Boon denken: ’Schop de mensen tot ze een geweten hebben’.

labels: Ken Loach, Newcastle, Realisme

Er is opnieuw een documentaire gemaakt over de dood van Storimans: ’De zinloze moord op Stan Storimans’, gemaakt door Vincent Verweij. Negen jaar geleden al toonde Jeroen Akkermans, die samen met Stan Storimans in Gori, Georgië, was toen daar een Russisch clusterbom ontplofte en dood en verderf zaaide, in zijn documentaire aan wie de schuld draagt van deze gruwelijke daad. Akkermans strijdt nog altijd voor gerechtigheid voor zijn collega en anderen. Vooralsnog zonder resultaat.

Tal van journalisten, onder wie Akkermans, blikken dezer dagen terug op de dood van de fanatieke Goirlese nieuwscameraman. Zo ook Pieter Klein, adjunct-hoofdredacteur van RTL Nieuws. Hij schreef een uitgebreide bijdrage voor de website van RTL. Daarin meldt hij ook nog het boek ’Oog op de wereld’, omdat dat inzicht geeft hoe Stan Storimans in zijn vak en de wereld stond. Al die terugblikken zijn aangrijpend. Maar ze geven ook een groot gevoel van machteloosheid. De dood van Storimans blijft een van de zwarte bladzijden in de Nederlandse persgeschiedenis. Maar bovenal: een drama voor zijn gezin en familie. Zij getuigen daarvan in de documentaire van Verweij.

Ik geloof niet dat ’Stan Storimans. Oog op de wereld nog’ in de boekhandel ligt. Maar via internet is ongetwijfeld aan een exemplaar te komen. Ook is het te vinden in tal van bibliotheken. Het boek bestaat uit verhalen van Stan zelf - die ik optekende aan zijn keukentafel - en van zijn collega’s. Want het werk aan het boek, een initiatief van Stan, was nog gaande in augustus 2008. Op verzoek van zijn familie is het - in een aangepaste opzet - toch afgemaakt.

labels: Stan Storimans, RTL Nieuws, Pieter Klein, Jeroen Akkermans, Gori, Georgië

Jazz in Duketown is het grootste gratis jazzfestival in Nederland en misschien wel in Europa, aldus de organisatie. De editie die van 18 tot en met 21 mei plaats had in het fraaie centrum van Den Bosch was al weer de 45ste. Mijn weekenddienst bracht me naar het festival.
Het was een aangename kennismaking met Jazz in Duketown. Ik heb er uren rondgedwaald en met tal van mensen gesproken. Zowel bezoekers, als horecamensen, artiesten, vrijwilligers als organisatoren. En via de livestream - prima beeld en geluid - zag ik diverse concerten thuis, gewoon achter mijn computer. De insteek van mijn verhaal was deze vraag: is Jazz in Duketown een soort zomercarnaval of een festival waar echte jazzfans aan hun trekken komen. Het antwoord is: allebei.
Ik heb meerdere bijdragen voor BD.nl geschreven.Voormijn algemene verhaal: klik hier. Of lees een weerslag van mijn gesprek met medeprogrammeur Bartho van Straaten, die een duidelijke visie heeft op de toekomst van het festival. Dit laatste verhaal op BD.nl is bijna 150 keer gedeeld via Facebook. Mijn verslag stond dinsdag 22 mei in de editie Den Bosch van het Brabants Dagblad.

Hieronder: Camilla Blue en La Sooph (helemaal onderaan)

labels: Jazz in Duketown, Den Bosch, Festival

Vandaag het trieste bericht gekregen dat een van de aardigste en beste collega's die ik ooit had is overleden. Nico Koolsbergen (1945-2018), journalist pur sang. Hij begin in dit mooie vak in 1965 en was - na zijn jaren bij Trouw - bij onze krant onder meer chef eindredactie, chef consumentenredactie en kunstredacteur.
Nico was een journalist met een fijne pen, geweldige parate kennis over heel veel onderwerpen, grote interesse in alles om hem heen en uiterst betrokken bij zijn collega’s; tal van jonge journalisten heeft hij de fijne kneepjes van het vak geleerd. En dan had hij ook nog een goed oog voor goed beeldmateriaal. Van klassieke muziek had hij een encyclopedisch kennis.
Na zijn vertrek bij de krant schreef hij diverse boeken (nog te koop), onder meer over geloof. Ook was hij erg betrokken bij Trinity Church Eindhoven.

Een paar geleden schreef ik dit over Nico, in een langer stuk over de goede oude journalistieke tijd...

,,Nico deinsde nergens voor terug; hij schreef verhalen over luxe jachten, Hong Kong, de Grand Canyon, IJsland (‘Heimaey, een hoekje in Gods werkplaats’ en Levensgevaar op de Snaefells), Umbrië, maar ook over een frietje Suske en Wiske, de pannenkoek of de Pritt-stift. Tussendoor vond hij tijd om met Anna door de Sinaï te trekken, een gele duik in de Rode Zee te nemen en al whisky drinkend door Schotland te toeren.”

Bij de foto (vlnr) Rien van der Steen (auto’s), Jetty Ferwerda (mode), Lout Donders (chef), Nico Koolsbergen (algemeen) en Johan van Grinsven (reizen)

labels: Nico Koolsbergen

Wat de doorslag gaf voor mijn aankoop: de oren van Vincent zijn afneembaar en er zit een klein verbonden oor als extra bij het popje. Dus wie de geschiedenis geweld aan wil doen, kan ook gewoon het rechteroor van Van Gogh vervangen door een bandage. Afijn, Vincent staat voortaan op mijn bureau.
Er zit trouwens ook nog een kartonnetje bij waaruit ik een ezel kan knippen en vijf schilderijen om op die ezel te plaatsen.

labels: Helvoirt, Guldenberg Hotel & Brasserie

Dit is 'm: De Sjaak nummer 2. Van buiten dan. Van binnen is ie minstens zo mooi en leuk. Met veel lezenswaardige verhalen over Waalwijk en Waalwijkers van Sjaak Koolen en Johan van Grinsven en prachtige foto's van Luuk Aarts. Vormgeefster Chantal Berber smeedde de verhalen en foto's tot een fraaie vormgeving.
Vanaf 30 april te koop in The READ Shop Waalwijk. Voor slechts 7,95 euro. Inderdaad: dat is 1 euro goedkoper dan nummer 1. En toch is de tweede editie 28 pagina's dikker.
Als klap op de vuurpijl biedt Uitgeverij Baard & Kale de eerste tweehonderd kopers van De Sjaak een gratis exemplaar aan van het boekje ‘Niemand deed het en 49 andere columns van Sjaak Koolen’ (normale prijs: 8,95 euro). Maar: op = op!

labels: Waalwijk, De Sjaak

De tijden dat een journalist met een pen en een kladblok een verkiezingsavond kon bijwonen zijn toch echt voorbij. Zelfs in een kleine gemeente als Haaren, met maar vier deelnemende partijen en zes stembureaus, is er veel te doen nadat de stemlokalen zijn gesloten. Het begint met het maken van een filmpje voor de website van het tellen van de stemmen. En daarover ook een tweet versturen. Dan de tussenstanden doorgeven iedere keer als een van de zes stembureaus een uitslag beschikbaar heeft. Die tussenstand is bedoeld voor de speciale verkiezingensectie op BD.nl en delen we meteen via sociale media. Ondertussen gesprekken voeren met lijsttrekkers en andere aanwezigen. Als alle uitslagen binnen zijn, worden die snel gedeeld via BD.nl en sociale media. Dan ook een verhaal maken voor de krant, inclusief reacties van winnaars en verliezers. En als laatste afsluiten met een samenvattend verhaal voor onze website. Het verbaasde me niks dat de raadszaal van Haaren al leeg was toen collega Marleen Duijf en ik naar huis gingen.

BD doet het licht uit in Haaren. Einde verkiezingsdag #GR2018 pic.twitter.com/hr9A3hc0ZW

— Johan van Grinsven (@johanvgrinsven) 21 maart 2018

labels: Haaren, Verkiezingen

Een stukje uit het verhaal dat collega Gerrit van den Hoven schreef over Designing Freedom:

’Van skateboards tot de zelfrijdende auto, 'made in California' staat voor ontwerpers die vrijheid en rebellie altijd hoog in het vaandel hebben gehad. Want de pioniers van de computer zagen vooral de mogelijkheden tot zelfontplooiing. De vrijheid om te gaan en staan waar je wilt, om te zeggen wat je denkt. De expositie is ook rond die thema's opgezet. Een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de computer speelde de technologie van de militaire industrie die allengs complexer werd. De eerste chips doken op in kruisraketten. Decennia later werd de techniek aangewend in de computers. Vrijdenkers en hippies als Steve Jobs gaan er mee aan de slag en vonden nieuwe wegen om zich met elkaar te verbinden . In garages ontstonden de eerste firma's die later uitgroeiden tot reuzen als Google en Apple.’

De expositie over de vrijgevochten ontwerpers die vanaf de jaren zestig aan de Amerikaanse westkust werkten is te zien tot en met 17 juni.

labels: Kunst, Den Bosch, USA, Californië, Expositie

Weer een bankfiliaal dicht in Boxtel. In december 2016 sloot ABN-AMRO-vestiging aan de markt, nu de ING aan de Molenstraat. Per 3 april laat ING aan klanten weten. Omdat 'de huidige marktomstandigheden ons vragen kritisch naar onze kosten te kijken'.
De inkt van deze brief was nog niet droog of ING kondigde aan het salaris van topman Hamers van 1.979.000 euro naar 3.045.000 te verhogen... (Overigens is dat salaris in maart 2015 al verhoogd van 1,25 miljoen naar 1,63 miljoen euro)

labels: Boxtel, ING

Onlangs geleerd van een collega die veel weet over BD.nl: de bezoekers van de website van het Brabants Dagblad klikken massaal op 112-nieuws en zijn erg nieuwsgierig naar bizarre verhalen. Dat zal niemand verbazen. Ik vond het wel opvallend dat onze bezoekers ook graag lezen over nieuwe winkels en horecazaken in hun eigen omgeving. Geen spannend nieuws, wel informatief.
Met die wetenschap in mijn achtergrond was ik blij om te horen dat Martin van de Sande in Haaren onlangs een nieuw restaurant heeft geopend. Ik was in Haaren voor straatinterviews voor een verhaal over de gemeenteraadsverkiezingen en liep toevallig bij zijn nieuwe zaak naar binnen. Van de Sande wilde niet alleen aan het verhaal over de verkiezingen meewerken, maar - uiteraard - ook aan een apart artikel over Bij Martins. Het leverde een stukje in de papieren krant op en een bericht op onze website. Dat bericht heb ik via sociale media gedeeld, wat veel respons opleverde. Mijn Facebookbericht bijvoorbeeld werd 21 keer gedeeld.

labels: Haaren, Bij Martins, Internet, Digitaal

In 1919 trad het eerste vrouwelijke gemeenteraadslid van Nederland aan: Mathilde Haan kreeg namens de Katholieke Kiesvereniging een zetel in de gemeenteraad van Roermond. 99 jaar later telt de gemeenteraad van Haaren twee vrouwelijke raadsleden. Voor editie de Meierij van het Brabants Dagblad heb ik op een rijtje gezet hoeveel raadsleden momenteel in de gemeenteraad zitten in Boxtel, Haaren, Meierijstad en Sint-Michielsgestel. Dat valt zwaar tegen. Behalve in Boxtel, de enige gemeente waarin meer vrouwen dan mannen lokale politiek bedrijven.
Aan de kandidatenlijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart is nu al te zien dat de scheve verhouding tussen vrouwen en mannen in de gemeentepolitiek in de Meierij de komende vier jaar niet veel rechter getrokken gaat worden. In een groot verhaal in de editie van 8 maart, niet toevallig op Internationale Vrouwendag, laat ik vrouwelijke politici en één man aan het woord over deze kwestie Het verhaal levert op sociale media flinke respons op.

Wat zei Els Borst (D66, oud-minister) ook al weer: ’Politiek is te belangrijk om alleen aan mannen over te laten’.

labels: Vrouwen, Gemeenteraad, Boxtel, Haaren, Sint-Michielsgestel, Meierijstad, Politiek, Gemeenteraadsverkiezingen

In de loop van 2016 werd Haaren de gemeente waar ik over mocht schrijven. Dat heb ik driekwart jaar met plezier gedaan, totdat ik in december 2016 doorschoof binnen de redactie Meierij van het Brabants Dagblad. Sindsdien heb ik veel geschreven over de gemeente Boxtel, met evenveel genoegen. Nu deze redactie verder ingekrompen is, ga ik mij weer meer bezig houden met de berichtgeving over Haaren. Wat een historische klus wordt, want de gemeente Haaren splitst zich over drie of vier jaar op. Dat wordt ongetwijfeld een bijzondere ervaring in de nadagen van mijn journalistieke loopbaan.

labels: Haaren, Boxtel

Mooie primeur en opvolgende verhalen van de Volkskrant en Nieuwsuur over de Nederlandse hackers van de AIVD die de Russische hackers ontmaskerd hebben die de Amerikaanse presidentsverkiezingen probeerden te beïnvloeden. Ze keken stiekem over de schouders van de Russen van Cozy Bear mee. Hun eerste verhaal ging meteen de hele wereld over. Een journalistiek hoogstandje.

labels: De Volkskrant, Nieuwsuur, Breaking news, AiVD, Amerika, Rusland

Drie pagina’s maar liefst tikte collega Gerrit van den Hoven over de Waalwijkse striptekenares Aimée de Jongh. Dit vanwege haar verblijf op Lesbos en het stripverslag dat ze over de vluchtelingen daar maakte. Het verhaal over Aimée stond in het Brabants Dagblad van zaterdag 20 januari. Op Drawing the Times is haar verhaal in z’n geheel te lezen.

labels: Waalwijk, Aimée de Jongh, Strips, Lesbos, Vluchtelingen

Nieuws kun je op allerlei manieren op doen. Gisteren zag ik een container met daarop sloopafval staan bij een in augustus gesloten horecazaak aan de Bosscheweg in Boxtel. De gedachte: daar wordt gewerkt en dan zal er vast een nieuwe bestemming voor het pand zijn, klopte. Het toeval wilde dat de nieuwe exploitant zelf mee aan het klussen was. Meteen een interviewtje met hem gedaan en een foto van hem bij het pand gemaakt. Het wordt ongetwijfeld een zaak die veel volk gaat trekken, want: veel eten voor weinig geld. Geschatte werkgelegenheid: zo’n vijftig banen en baantjes. De primeur stond dezelfde dag nog op BD.nl. Dus: bij twijfel: altijd stoppen en binnen stappen.

labels: Montimar