Het Brabants Dagblad begint in 2018 aan jaargang 248. Dat is een achtenswaardige leeftijd. Van de 34 jaren die ik daarvan heb meegemaakt, waren vooral de laatste tien turbulent. Met afnemende aantallen abonnees en adverteerders en dus ook van een sterk ingekrompen redactie. Maar de papieren krant is er nog steeds, in weerwil van de vele doemscenario’s die al tientallen jaren circuleren. En ook dit jaar zal de redactie van Brabants Dagblad weer veel mooie kranten maken. Maar eerlijk is eerlijk: 2018 wordt ook een jaar van grotere digitale inspanningen. Dus houd BD.nl goed in de gaten...

De oud-Waalwijkse striptekenares Aimée De Jongh (29) ging eerder dit jaar met twee collega's naar het Griekse Lesbos om daar in een opvangkamp voor vluchtelingen te kijken en te werken. Ze brachten al schetsend en tekenend het lot van de ontheemden in beeld. Thuis werkten ze die tekeningen uit. NRC publiceerde de strips van Aimée De Jongh en Mei-Li Nieuwland deels in de uitgave van het afgelopen weekeinde. De Standaard deed dat al eerder met het werk van hun Belgische collega Judith Vanistendael. De volledige strip van Aimée De Jongh is op de website van NRC te bekijken. Aangrijpend. Aanbevolen.

labels: Aimée de Jongh, Strips, Lesbos, Vluchtelingen, NRC

Het eerst wat opvalt als Heidi Lammers uit Schijndel met een brede glimlach de voordeur opent, is haar brede glimlach. Ze gaat haar gast voor naar de woonkamer. Eén keer zoekt een hand vluchtig steun aan een wand. Bijzonder? Heel bijzonder. Voor een ingrijpende stamceltransplantatie in Moskou kon ze dat stukje amper lopen, in ieder geval niet zonder te wankelen. Of ze liep met een rollator. Buiten zat ze in een rolstoel. De 42-jarige MS-patiënte heeft weer perspectief in haar leven. Dat blijkt al snel tijdens het geanimeerde gesprek dat ik begin december met haar had; de weerslag ervan stond zaterdag 23 december in de editie Meierij van het Brabants Dagblad. Enkele fragmenten daaruit:

Negen jaar geleden kreeg Heidi te horen dat ze multiple sclerose heeft. Daarna ging haar fysieke gesteldheid gestaag achteruit. Ze had zich al neergelegd bij haar ziekte totdat ze in de krant las over Bosschenaar Boaz Spermon, de MS-patiënt die veel baat heeft van een stamceltransplantatie. Heidi had weer hoop. Uiteindelijk kon ze in april van dit jaar terecht in de Pirogov-Maximov-kliniek in Moskou. In Nederland wordt deze transplantatie wel uitgevoerd maar niet bij mensen met haar ziekte. Omdat Heidi de behandelkosten - 70.000 euro - niet kon ophoesten, zamelde Schijndel geld voor haar in, met tal van sponsoracties, zoals muziekavonden, worstenbroodverkoop en pubquiz.

Vijf weken duurde haar behandeling in Moskou. Eerst werd haar immuunsysteem compleet afgebroken, om met 180 miljoen van haar eigen stamcellen weer opgebouwd te worden. Het klinkt simpel, maar het waren slopende weken, zowel lichamelijk als geestelijk. Haar man William (44) was de hele periode bij haar, de kinderen Femke (13) en Jochem (10) bleven thuis, met oma.

In haar arts, dokter Fedorenko, had Heidi Lammers alle vertrouwen. ,,Hij doet deze transplantaties al vijftien jaar, bij patiënten uit de hele wereld." Op dezelfde dag als Heidi Lammers begonnen ook een Amerikaanse, een Noorse en een Engelsman aan hetzelfde traject. ,,We hadden veel steun aan elkaar. Ook hadden we contact met de patiënten in de groepjes voor en na ons. Nationaliteit, geloof, status, sekse, alle onderscheid was weg. Ziekte verbroedert blijkbaar."

Hoe zwaar de behandeling ook was, de weken vlogen voorbij, aldus Lammers. ,,Ik stond in de overlevingsstand. Voelde me soms als een baby die alles weer aan moest leren, zelfs eenvoudige bewegingen. Zeker, ik ben bang geweest. Bij complicaties vooral. Maar ik wilde en moest door. Voor mezelf, mijn man, de kinderen, mijn naasten."

Nu, dik een half jaar later, gaat het goed met Heidi. Ze hoopt zelfs weer aan het werk te gaan, als loopbaancoach bij het UWV. Maar ze wil ook graag iets doen met haar ervaringen, andere MS-patiënten tot steun zijn.

Op haar Facebookpagina schrijft Heidi: ’Mijn verhaal is heel goed verwoord na een gezellig en uitvoerig interview met Johan Van Grinsven BD (ha, ha... dat buurten hebben ze niet gereset in Moskou). En ik heb nog zoveel te vertellen... Misschien maar eens een boek gaan schrijven?

labels: Heidi Lammers, Schijndel, MS, Stamceltransplantatie

Het blijft een groot plezier om een echte jukebox tegen te komen. Dit keer in zorgcomplex Liduina in Boxtel, vrijdag 22 december. Daar staat deze Wurlitzer in de hal. Maar wat heb je aan een jukebox als je er niet aan mag komen.... Plaatjes selecteren en luisteren is toch de lol ervan. En de muziekmachine was nog wel speciaal gevuld met veel kerstplaatjes (en ouderwetse rock 'n' roll).

labels: Boxtel, Liduina, Jukebox, Wurlitzer

Op weg naar een afspraak met een Iraanse Vlaming die in Waalwijk woont en in Boxtel werkt werd mijn oog getrokken naar de gevel van het bedrijf Bovendeert. Dit moet de meeste robuuste gevelbelettering van heel Boxtel hebben. Ik vind het een prachtig lettertype. Alleen jammer dat de betonnen letters niet beter schoon gehouden worden. Overigens is Bovendeert een schoenenbedrijf. Nadat ik deze foto op mijn BD-Facebookpagina had gezet reageerde Ruud van Nooijen uit Boxtel dat Bovendeert al in 1870 in Boxtel zat en daar een eigen schoenenfabriek (merk 'Patria') had, schoenreparatiewerkplaats èn schoenenwinkel in de Rozenmarijnstraat (nu modehuis Unique).

labels: Boxtel, Bovendeert

Toine Cooijmans uit Boxtel ergerde zich groen en geel aan de weggegooide lege blikjes frisdrank en bier die hij iedere dag in de Kampina de natuur zag ontsieren. Daar fietst hij dagelijks doorheen, vanuit zijn woonplaats Boxtel naar zijn werk in de Oisterwijkse bossen. Hij besloot iets te doen. Iedere dag stapte hij één keer af en raapte één blikje op en nam dat mee in zijn fietstas. Op de heen- en de terugweg. Totdat hij honderd blikjes bij elkaar had.
Van borstklopperij is geen sprake bij Cooijmans (55). Hij wil met zijn actie geen voorbeeld zijn, maar een pleidooi houden voor statiegeld op drankjes in blik. ,,25 eurocent voor een blikje. Dan gooien mensen ze niet zo snel meer weg. Als ze dat toch doen, hebben ze in ieder geval betaald voor de rotzooi die ze maken. En er is vast wel iemand die de blikjes dan opraapt voor het statiegeld", zegt Cooijmans.
Inmiddels is hij gestopt met zijn raapactie. ,,Ik merkte dat ik gefixeerd raakte op de blikjes en voortdurend omlaag aan het kijken was

labels: Toine Cooijmans, Natuurmonumenten, Zwerfafval

De afgelopen had ik de gelegenheid om Voedseltuin Boxtel een paar te bezoeken en met diverse vrijwilligers te praten. Er zijn er zo’n 25 actief. Sommigen zijn zelf klant van de Voedselbank, waarvoor de tuin produceert. Anderen zijn al lang tevergeefs op zoek naar een vaste baan. En weer anderen hebben een verstandelijke of fysieke beperking. En dan zijn er ook nog statushouders actief. Ieder heeft er zijn eigen verhaal dus. Die bezoeken leidden uiteindelijk tot een groot verhaal in de editie Meierij van het Brabants Dagblad. En een stevige bijdrage op onze website BD.nl. Hieronder statushouder Mahdi Kori uit Soedan.
Voedseltuin Boxtel is te vinden op het complex van ecopark De Kleine Aarde in Boxtel.

labels: Voedseltuin Boxtel, Boxtel, De Kleine Aarde

Bas Schel uit Boxtel is een begenadigd tekenaar en illustrator. Hij deed als een van de weinige Nederlandse tekenaars mee aan het wereldwijde fenomeen Inktober. Daarover interviewde ik hem voor de editie Meierij van het Brabants Dagblad. Bas werkt op tablet, met een tekenpen. Bas Schel heeft een heel eigen stijl van tekenen, licht verwant aan de wereld van de fantasy, maar dan een kindvriendelijke en daardoor haast vrolijke variant daarvan. ,,Dat komt omdat ik het liefst voor kinderen teken. Ik geniet van de fantasie van kinderen. Als ze spelen, alleen of met anderen, bedenken ze geweldige verhalen. Of ze nu riddertje spelen of met Lego iets bouwen. Ik sluit graag bij hun beleving aan. Mijn werk hoeft dan ook niet waarheidsgetrouw te zijn of perfect in perspectief te staan. Politieke prenten? Die maak ik zelden. Of de toestand in de wereld moet echt te gortig worden."

Zijn Facebookaccount is hier te vinden.

Fotograaf Roy Lazet zet Bas op de foto.

labels: Bas Schel, Strips, Illustraties

Het gebeurt maar zelden dat een foto van een redacteur de papieren krant haalt. Zou ook broodroof zijn ten opzichte van de persfotografen die we inhuren. Maar woensdag 16 augustus stond toch een foto van mij op de voorpagina van de editie Meierij. Omdat al onze fotografen op pad waren en er toch een spoedklus tussendoor kwam; een foto die binnen een half uur gemaakt moest zijn. Waterschap De Dommel had veel dode eenden aangetroffen in de Dommel in Boxtel en was die aan het ruimen. Op zo’n moment komt het van pas dat ik iedere dag een fotocamera bij mij heb.
Een koppeling naar de website BD.nl en het verhaal over de eendensterfte.

labels: Fotografie, Botulisme, Boxtel

Zo’n dertig mensen protesteerden op 28 juni voor de poort van slachterij Vion in Boxtel. Een bescheiden actie, die ongeveer drie uur duurde. Het leek mij weinig effect te sorteren, want de chauffeurs die het slachtvee kwamen afleveren denderden voorbij de actievoerders. Toch is het bericht dat ik over deze actie maakte voor BD.nl meer dan 16.000 keer bekeken en 219 keer gedeeld via Facebook.

labels: Vion, Boxtel, Protest, The Save Movement, Dierenleed, Dierenactivisten, Veganisme

Een van de leukste artikelen die ik de afgelopen weken heb geschreven, was het verhaal over het gouden jubileum van Bar Becoloth in Boxtel. Een bijna legendarisch café; ooit werd hier per vierkante meter het meeste bier van heel Nederland omgezet. Ik heb er de uitbaters gesproken, tal van klanten en over de historie van het pand gelezen. Vormgevers John Back en Desirée Kramer maakten van verschillende elementen iets moois voor de editie Meierij van het Brabants Dagblad.
Vanuit Boxtel kreeg ik tal van lovende reacties op deze bijzondere productie.

labels: Boxtel, Becoloth, Meierij

Tjonge, graffitifestival Tunnel Vision 2.0 heeft de tunnel aan de Laarakkerweg in Boxtel/Liempde (onder de A2 en over het Duits lijntje) een prachtig nieuw 'smoel' gegeven. Boxtelse straatkunst op z'n best. Voor Brabants Dagblad heb ik over dit evenement een korte impressie op video gemaakt en vooraf een flink verhaal aan gewijd.

labels: Graffiti, Tunnel Vision 2.0, Boxtel, Straatkunst

Omdat ik pas acht maanden over de gemeente Boxtel schrijf, ken ik die plaats nog niet zo goed. Daarom probeer ik zo vaak als mijn agenda het toelaat gewoon wat door Boxtel, Liempde en Lennisheuvel te toeren. Gisteren mocht ik Boxtel eens van een heel andere kant bekijken, vanaf een fluistersloep op de Dommel. Lokale ondernemer Rob Strik gaat met die sloep vaartochtjes aanbieden in Boxtel. Een nieuw fenomeen. De proefvaart die ik meemaakte was weliswaar kort, maar zonnig, stil en gaf een goed beeld hoe aangenaam Boxtel oogt vanaf het water.

De expositie Kunst op Stapel in kasteelpark Stapelen vanaf de Dommel.

labels: Fluistersloep, Boxtel, Rob Strik, Kunst op Stapel, Kasteel Stapelen

Zo, jaar 33 bij ’de krant’ zit er ook op. Jaar 34 is begonnen.

labels: Jubileum

In het voetspoor van haar moeder, de Rooise burgemeestersdochter

Auteur uit Boston schrijft over telg uit adellijke familie Van Rijckevorsel van Kessel

Johan van Grinsven
Den Bosch

"De moffen zijn er!" Met die schreeuw van een non in haar kostschool marcheerde de Tweede Wereldoorlog het leven van jonkvrouw Theresia van Rijckevorsel van Kessel binnen. 14 jaar was ze, dochter van de burgemeester van Sint-Oedenrode. Op kostschool in Nijmegen. Over haar leven in en rond de oorlog schrijft haar dochter Marguerite Smit uit Boston een boek. "Mijn moeder was getuige van de geschiedenis."

"Amerikanen weten niet wat het is om bezet te zijn", zegt Smit in het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) in Den Bosch waar ze onderzoek doet naar haar familie. "Ik schrijf over de jonge jaren van mijn moeder, over mijn familie, maar ik probeer het boek voor iedereen meeslepend te maken." Ze gokt erop dat het volgend jaar uit komt in Amerika en hoopt daarna op een Nederlandse vertaling. Die zal zeker in Sint-Oedenrode aanslaan, waar haar opa jonkheer Hubert van Rijckevorsel van Kessel burgemeester was van 1915 tot 1943 en in 1946 weer, in dat jaar overleed hij. Haar overgrootvader Alphonse was van 1891 tot 1895 jaar burgemeester in Boxtel, maar heeft daar weinig wapenfeiten op zijn conto geschreven, behalve het onteigenen van alle stoepen voor de huizen in de Rechterstraat en de Stationsstraat.

Schroom
Omdat het boek over haar moeder gaat, voelt Marguerite Smit schroom om over zichzelf te vertellen. Maar ze moet. Ze houdt het staccato, in het Engels doorspekt met Nederlandse woorden. Geboren in 1953 op Aruba, waar haar vader voor Esso werkte. Ze ging naar kostschool en college in Ohio en de universiteit in New Orleans, waar ze kunstgeschiedenis studeerde. Ze werd software-ontwerpster, voor Wall Street, sloot een miljoenendeal met de Britse Barings Bank, werkte een paar jaar in Londen. Na de redding van die failliete bank door ING verkaste ze naar Nederland, maar keerde na niet al te lange tijd terug naar Boston. Anderhalf jaar later overleed haar man, een schrijver. Vier jaar geleden ging ze met pensioen.

Het boek over haar moeder, in 1926 geboren in Sint-Oedenrode, zit al sinds de jaren negentig in haar hoofd. Dat komt door de verhalen die haar moeder vroeger vertelde, op Aruba, aan haar vijf dochters; een van hen is overleden. Over de inval van de Duitsers, haar vader die werd vervangen door een NSB-burgemeester, haar broers die moesten onderduiken, de onderduikers in hun huis aan de Markt, de berichten van de regering in ballingschap in Londen die ze als koerierster door moest geven. En uiteraard over de geallieerde parachutisten die tijdens Operatie Market Garden in hun achtertuin landden. Over generaal-majoor Maxwell Taylor, bevelhebber van de 101e Airborne Divisie, die bij hen thuis op bezoek kwam.

Adellijke familie
Uiteraard vertelde ze ook over haar adellijke familie, van wie vele mannen hoge posten hadden in het openbaar bestuur. En over de ontmoeting van haar moeder met Gerardus (Gert) Smit op een schip van de Holland Amerika Lijn, onderweg van New York naar Rotterdam. Zo'n week duurde die reis. Op de dag voor hun aankomst in Nederland vroeg hij haar ten huwelijk. 'Waarom duurde het zo lang', antwoordde ze.

In de jaren negentig begon Marguerite Smit documentatie te verzamelen over haar moeders familie. Een blikopener was een jaar of acht geleden een artikel dat Boxtelaar Christ van Eekelen schreef voor de website van Heemkunde Boxtel, over acht prentbriefkaarten die door haar familie waren verstuurd. Ze wist vanaf dat moment: in Nederland is een schat aan informatie beschikbaar. Dit jaar zocht ze contact met Van Eekelen die haar wees op het BHIC, waar ze afgelopen week noest aan het naspeuren was. Hij helpt haar af en toe met het onderzoek.

Groot cadeau
Dochter Marguerite noemt het 'een groot cadeau' dat haar moeder, 91 inmiddels, haar herinneringen met haar wil delen. Een geluk bij een ongeluk: toen haar moeder een tijd terug bij haar in Boston logeerde, werden ze door een onbarmhartige sneeuwstorm twee weken van de buitenwereld afgesloten. Zo kon ze haar moeder ongestoord uithoren over haar jeugd.
In Nederland onderbouwt ze die persoonlijke verhalen met feiten, historische context en haar eigen waarnemingen. "Ik moet nog kiezen. Dit boek wordt het bijzondere verhaal van mijn moeder in een turbulente tijd in Nederland. Of ik verwerk er ook in hoe ik in de voetsporen van mijn moeder ben getreden. Er is nog veel werk aan de winkel. In het najaar kom ik weer terug naar Nederland."

labels: Boxtel, Sint Petersburg-Oedenrode, Van Rijckevorsel van Kessel, Christ van Eekelen, Heemkunde Boxtel, Marguerite Smit

Brabants Dagblad heeft de website BD.nl een geweldige slinger gegeven. Niet alleen is de vormgeving vernieuwd, er staan ook steeds meer bewegende beelden op. Gemaakt door de eigen regioverslaggevers. Ik zit in het groepje dat met deze beelden experimenteert. En dat is leuk om te doen. Nog even en we hebben BDTV weer terug... Ook Yvon Jaspers van Boer zoekt vrouw werkte mee aan een van die filmpjes. Doorgaans zijn die ultrakort: amper 25 seconden. Soms zitten er wat langere fragmenten tussen. Kijk eens op BD.nl voor deze filmpjes.

labels: Digitaal, BD.nl, Filmpjes

Tal van goede fotografen werken voor Brabants Dagblad. In de editie Meierij waarvoor ik werk zijn dat onder anderen Marc Bolsius, Roy Lazet, Sandra Peerenboom en Olaf Smit. Zij gaan zo op in hun werk dat ze amper in de gaten hebben dat ik de fotograaf fotografeer.
Marc Bolsius en Marius Verstegen
Sandra Peerenboom en moeder en zonen Van Liempt

Roy Lazet en breakdancer Ranil van Peperstraten

labels: Olaf Smit, Marius Verstegen, Fotografie, Marc Bolsius, Sandra Peerenboom, Roy Lazet

35 collega's van het Brabants Dagblad hebben een huzarenstukje verricht tijdens #Koningsdag in #Tilburg. Voor krant, digitale en sociale media. Hulde!
Nog eens nakijken en -lezen? Klik hier!

labels: Koningsdag, BD.nl, Tilburg

Burgemeester Jan Pommer van Sint-Michielsgestel laat via sociale media weten trots te zijn op een verhaal in Brabants Dagblad over twee inwoners van Middelrode met een lichte verstandelijke beperking die een koninklijke onderscheidingen hebben gehad voor hun vrijwilligerswerk in Middelrode en Berlicum. Het was een leuk verhaal om te maken. Ik was eerst bij de uitreiking en daarna bij de beide mannen - en hun moeder - thuis.

labels: Sint-Michielsgestel, Jan Pommer, Lintjesregen

Het borrelde al lang bij Boxtelaar Ralph Dikmans (42). Hij tekende vaak en veel in zijn jonge jaren, maar was daarna vooral een fervent stripfan. En een veelzijdige verzamelaar van alles wat met Suske en Wiske te maken heeft; door de talentvolle tekenaar Marc Verhaegen is hij zelfs vereeuwigd in Suske en Wiske 279: 'De laatste vloek'. Maar hij bleef dagelijks dromen over een eigen stripboek. Vorig jaar verscheen zijn eerste titel en ook nummer twee; volgende week volgt album drie.
Die drie snaakse stripboeken gaan over Anders-Man, een anti-held. ,,Hij voelt zich een superheld en wil voortdurend de wereld redden. Helaas gaat alles wat hij doet mis." Er zit zeker wat van Dikmans zelf in Anders-Man. ,,Hij heeft mijn buikje en mijn baardje, hoewel ik dat inmiddels weer afgeschoren heb.” In deel 1 van de reeks – ‘Nu even iets Anders-Man’- ontmoet de superheld bekende striptekenaars en in deel 2 - ‘The Siekwel’- bekende Nederlanders. Beide delen bevatten losse grappen. Album 3 heet 'Fool control' en is een lopend verhaal, ook weer gemaakt met de solide scenarist Peter Busschots uit België en uitgebracht door de Vlaamse uitgeverij Bonte. In zijn laatste album verwerkte de Boxtelaar plaatselijke plekken en prominente plaatsgenoten. Daarom heeft burgemeester Buijs van Boxtel op 19 april een patente primeur: hij krijgt het eerste exemplaar.

Op de website van het Brabants Dagblad staat een filmpje over Ralph Dikmans en zijn derde stripboek. Dertig seconden telt dat filmpje. Het is inmiddels ruim 14.000 keer bekeken.

labels: Boxtel, Ralph Dikmans, Strips, Digitaal, BD.nl

Zojuist een kijkje genomen op het nieuwe Stationsplein-in-wording in Boxtel. Daar wordt fanatiek gewerkt. Ook door een aantal vrijwilligers, allemaal zestigplussers. En door wethouder Herman van Wanrooij. Terwijl ik een broodje zat te eten bij Plein 2 heb ik enkele foto's en videobeelden doorgestuurd naar de webredactie van het Brabants Dagblad. Die staan al online, nu mijn verhaal voor de krant nog tikken...

Na het werkweekeinde in Boxtel ben ik teruggegaan om aan treinreizigers te vragen wat zij van het nieuwe Stationsplein vonden. Ook bij dat verhaal is een filmpje gemaakt.

labels: Boxtel, Vrijwilligers, Stationsplein

’Pedro Viegas (35) is sinds drie weken curator van het Oertijdmuseum in Boxtel. Dat gaat hij in de vaart der volkeren helpen opstoten. Een wereldburger is neergestreken in Boxtel.’ Dat is de aanhef van een verhaal over de nieuwe Portugese curator van het Oertijdmuseum in Boxtel. Dat artikel verscheen paginagroot in de editie Meierij van het Brabants Dagblad. Op de website BD.nl staat ook een filmpje dat ik over hem hem gemaakt.

Oertijdmuseum from Johan van Grinsven on Vimeo.

labels: Meierij, Video, Digitaal, Pedro Viegas, Oertijdmuseum, Boxtel

Een bonus van het werken in de Meierij is dat Marc Bolsius daar actief is als persfotograaf. Ik ken hem vanaf begin jaren negentig. Niet alleen voetbalden we samen op zondagochtend, Marc was ook de hoffotograaf van de lifestyle-bijlage Vrijdag van Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad. Marc heeft daar mede een stempel op gedrukt, dankzij zijn opvallende foto’s die met groot gevoel voor details zijn gemaakt. Nog altijd kan hij degene die hij moet fotograferen charmeren en enthousiasmeren en zijn zijn foto’s van bovengemiddelde kwaliteit. Het is een plezier om deze bevlogen vakman mee te maken tijdens zijn werk.

labels: Marc Bolsius, Fotografie, Meierij, Boxtel

Dan ben je dus de enige Boxtelaar die op een begraafplaats woont (en er zelf over kan vertellen!) en dan heet je huis....

labels: Boxtel, Mari Verstegen, Meierij

Het Brabants Dagblad heeft een nieuwe website en een nieuwe app. Hoofdredacteur Lucas van Houtert daarover: "Meer beeld, sterkere koppen en minder knoppen".
De Persgroep Nederland wil dat al zijn kranten op het digitale vlak actiever en beter worden, waardoor ze meer mensen bereiken. En dan ben ik de beroerdste niet. Voor mijn werk als journalist was ik al op Twitter actief, sinds vandaag ben ik ook op Facebook te vinden: Johan van Grinsven BD. Alles voor de baas!

labels: Facebook, Website

Brabants Dagblad, Eindhovens Dagblad en BN/De Stem hebben vanwege de Tweede-Kamerverkiezingen de handen ineen geslagen en verzorgden ontmoetingen tussen lijsttrekkers en lezers. Dat waren geanimeerde bijeenkomsten op de redactievloer van deze kranten. Bij ons in Den Bosch waren Mark Rutte en Lodewijk Asscher te gast. Bij het bezoek van de minister-president was ik niet aan het werk, bij dat van de vice-premier. Het ging over een veelheid van onderwerpen die door de aanwezige lezers werden aangedragen, van Q-koorts tot hondenbelasting.

labels: Lodewijk Asscher, TK-verkiezing, PvdA, Politiek

Een olijke afbeelding van Ollie B. Bommel, de grimmige man met de zeis die op ons allen wacht, de in zwierige lijnen gevangen kop van William Shakespeare of een typisch tafereel van Anton Pieck. Mooi ingelijst en gepresenteerd liggen en hangen deze exlibris in MUBO Boxtel, waar zaterdag 25 februari een wisselexpositie van start gaat over deze kunstzinnige eigendomsmerken die voor in boeken geplakt worden.
Een exlibris is door een kunstenaar gemaakt in opdracht van een boekenliefhebber. Een uniek kunstwerkje is het, meestal klein, op bidprentjesformaat. Grafische kunst op de vierkante centimeter, zo noemt Boxtelaar Norbert Klok (68) het. De vele honderden exlibris die in MUBO te zien zijn, komen uit zijn collectie. Die omvat maar liefst zo’n achtduizend stuks. Het precieze aantal weet hij niet. “Ik tel ze nooit. Je moet er naar kijken, niet tellen." .
De expositie ‘Exlibris, eigendomsmerken in boeken’ is van 25 februari tot en met 23 april te zien in MUBO Boxtel, Baroniestraat 18. Het museum is open op zaterdag en zondag. Klok geeft op 26 maart vanaf 11.15 uur een lezing in het museum: ‘exlibris en het thema eten en drinken’.
Lees een verhaal over Norbert Klok en zijn collectie exlibris in de editie Meierij van het Brabants Dagblad van zaterdag 25 februari.

labels: Norbert Klok, MUBO Boxtel, Exlibris

Tijdens een bezoek aan MUBO Boxtel, een nog jong museum aan de Baroniestraat, heb ik vandaag meteen maar wat vakliteratuur ingeslagen. MUBO biedt een vaste collectie over Boxtel en jaarlijks zes wisselexposities op het gebied van lokale kunst en cultuur. MUBO is nog in opbouw, werkt alleen met vrijwilligers die een fikse dosis enthousiasme uitstralen.

labels: Boxtel, MUBO Boxtel

Sommigen hebben papieren kranten al afgeschreven. Zeker, alle dagbladen hebben het moeilijk, met afnemende advertentie-inkomsten en teruglopende abonnee-aantallen. En dat is niet alleen in Nederland zo. Toch merk ik bijna elke dag weer hoezeer de krant nog meetelt. Neem nu de lezing over waterleidingen die op 14 februari plaats had in Boxtel, op initiatief van Heemkunde Boxtel. De secretaris van de heemkundevereniging laat de dag erna weten dat die lezing dubbel zoveel toehoorders heeft getrokken dan vergelijkbare avonden. Geen vijf tot zestig mensen maar zeker honderd waren afgekomen op het verhaal van Boxtelaar Ruud van Nooijen, inclusief twee gemeentebestuurders. De secretaris hoorde diverse mensen vertellen dat ze die ochtend in het Brabants Dagblad het verhaal over Van Nooijen en de historie van het Boxtelse drinkwater hadden gelezen en toen dachten: “Hé, daar wil ik naar toe vanavond.” En daar word een oude journalist dan weer blij van.

labels: Boxtel, Heemkunde Boxtel

Het is een kwestie van ’Tijdens de verbouwing is onze winkel gewoon geopend’. Achter de schermen van het Brabants Dagblad is de afgelopen weken veel veranderd. Niet alleen hebben we de manier waarop we de krant maken op een andere leest geschoeid, ook zijn alle computersystemen waarmee we dagelijks de krant maken, vervangen. Zelfs ons archief - honderdduizenden artikelen - is overgetankt naar een andere digitale opslag. Verslaggevers, eindredacteuren, webredacteuren, vormgevers, fotografen, correspondenten, medewerkers, werkelijk iedereen krijgt met andere werkwijzen te maken. Dat kost dus heel wat kruim. En het geeft veel spanning, want een krant maken gebeurt nu eenmaal onder tijdsdruk. Een kleine kink ergens in een kabel kan desastreuze gevolgen hebben. Ondertussen houden we het hoofd koel en proberen we zo snel mogelijk thuis te geraken in alle nieuwe techniek, zoals al onze collega’s dat in de afgelopen 247 (!) jaar dat ongetwijfeld ook gedaan hebben. Daarmee krijgen we hulp van specialisten van De Persgroep Nederland.
Wat merkt de lezer ervan? Hopelijk erg weinig. Het is dat we af en toe op zeker moeten spelen en iets vroeger in de nacht de laatste kopij kunnen aanpassen. En we wisselen ook net wat meer artikelen uit met andere edities. Over een week of wat hopen we met z’n allen weer geheel en al vertrouwd te zijn met onze digitale noviteiten. En dan is het: business as usual. Dan kunnen we er - technisch gezien - weer tegen, voor een paar jaar. Want de veranderingen volgen elkaar sneller op dan ooit tevoren, ook voor de makers van een krant.
Even een kleine bijles over Digital newsroom.

labels: De Persgroep Nederland

Het blijft een oude wet in de journalistiek: sex sells. Een brand in Boxtel boven een erotische massagesalon trok veel lezers op de website BD.nl. Ook in de krant zal het een goedgelezen bericht zijn geweest. Hoewel dat bericht - inhoudelijk gezien althans - ook weer niet zoveel om het lijf had.

labels: Meierij, Boxtel

Ypelaerpark_bd.nl from Johan van Grinsven on Vimeo.

De baas heeft mij voorzien van een nieuwe slimme telefoon met een fatsoenlijke camera. Dus heb ik maar eens geprobeerd om met die telefoon en het programma iMovie een kort filmpje te maken van werkzaamheden in het Ypelaerpark in Tilburg-Noord.

labels: Vimeo, Tilburg-Noord, Stokhasselt, BD.nl

Betalende lezers van het Brabants Dagblad krijgen vanaf morgen gratis toegang tot Topics. Dat is een rijkgevulde bron van nieuwsverhalen uit binnen- en buitenland. Ze zijn geschreven door de meer dan tweeduizend journalisten van De Persgroep, uitgever van Brabants Dagblad en twaalf andere kranten. Daaronder de Volkskrant, Trouw, Het Parool en de Belgische kranten De Morgen en Het Laatste Nieuws. Via Topics is het mogelijk om zelf te zoeken op onderwerp, maar de gebruiker kan ook aangeven in welke zaken hij interesse heeft. Vervolgens krijgt hij dagelijks een selectie over die aangegeven onderwerpen in zijn mailbox.

labels: Topics, De Persgroep Nederland

Twee keer eerder was ik in Liempde. Klein dorp, 4.815 inwoners, mooie woningen alom, diverse voorzieningen (zelfs nog een slager!) en een centrum dat in stijl wordt herbestraat. Op weg naar een afspraak met mensen van Burgerinitiatief Rolstoel Vriendelijk Liempde en mevrouw Tonny van Oorschot, die met een rollator loopt, vielen mij onmogelijke trottoirs op waar ik eerder achteloos aan voorbij was gereden. Hotseknotsenkneuzen stoepen en straten. Plaatsvervangende schaamte bekroop mij. Mevrouw van Oorschot kan zich amper staande houden in haar eigen straat, ook niet achter de rollator, en durft dan ook niet meer buiten te lopen. In een ruim artikel kon ik die misstand belichten. Wordt vervolgd, want binnenkort wordt het plan aangeboden aan de gemeente. Inclusief meer dan 1.200 steunbetuigingen uit het dorp.
Dat Burgerinitiatief verdient enige hulde. Het heeft namelijk zelf een ingenieursbureau ingehuurd om niet alleen de problemen in Liempde in kaart te brengen, maar ook de oplossingen. Dat is wel even wat anders dan een probleem op het bordje van de gemeente dumpen en dan roepen: Los eens op! Ook opvallend: geen van de zeven leden van de werkgroep is slecht ter been. Ze trekken zich alleen het lot van hun meer kwetsbare dorpsgenoten handen.

labels: Liempde, Toegankelijkheid, Boxtel, Meierij