Allemaal meedoen, zelf de kost verdienen, dat wil de overheid. Ook de kinderen uit het voortgezet onderwijs, kinderen met een handicap, stoornis of verstandelijke beperking. Konden die tot voor kort nog naar de sociale werkvoorzieningen of dagbesteding (werken met een zogeheten Wajong-uitkering), vanwege de nieuwe Participatiewet moeten zij ook een plekje op de gewone arbeidsmarkt veroveren. Betaald werk doen dus.
Dit streven leidt tot grote scepsis in het voortgezet speciaal onderwijs. Zeker omdat het nog altijd niet concreet is hoe deze jongeren aan het werk geholpen kunnen worden, wie de begeleiding op welke wijze gaat doen en welke gelden daarvoor beschikbaar zijn. Terwijl de wet op 1 januari van komend jaar ingaat.
In deze materie ben ik gedoken voor een twee pagina’s groot achtergrondartikel in het Brabants Dagblad. negen mensen gesproken, vier dikke rapporten gelezen, allerlei telefoontjes gepleegd en documentatie op internet achterhaald. Conclusie: velen verkeren tussen hoop en vrees over deze nieuwe koers van de overheid. Maar niet iedereen wacht de ontwikkelingen met gepast wantrouwen af. Lees gerust mijn verhaal in de krant van vandaag….
Een opmerking terzijde: in het onderwijs zijn vele gemotiveerde en betrokken mensen actief, in het voortgezet speciaal onderwijs lijkt de passie nog groter. Wat een plezier is om mee te maken…

labels: Speciaal onderwijs