Ik moet erkennen dat ik vanmiddag aardig in verwarring was in het Koning Willem II College in Tilburg. Vanwege de nieuwbouw. Nieuw hoofdgebouw, nieuw bijgebouw, andere entree. Maar gelukkig staat de oudbouw nog achter de nieuwe blokkendozen. Met de oude lokalen, de bekende fotogalerij met oude glorie (foto's van de rectoren), de plaquette van Van Gogh in de trappenhal, de oude aula met podium, het borstbeeld van Willem II uit de tijd van de rijksscholengemeenschap aan de Ringbaan Oost. Ook het kunstwerk voor het gebouw aan de Tatraweg is nog prominent present. Vroeger vonden we dat maar een bonk roest, vandaag leerde ik dat het een toegangspoort is, tot kennis of het echte leven, al naar gelang je de school in of uit gaat...

Zo’n negentienhonderd leerlingen en bijna tweehonderd medewerkers telt de oudste middelbare school van Tilburg inmiddels. Er zijn kleinere dorpen in deze regio… Ik leerde vandaag ook dat de school het predikaat koninklijk mag dragen.

Leuke ontmoetingen gehad met vwo-conrector Jan de Veer (oud-klasgenoot Fatimaschool), Marian Vingerhoets-van de Pas (oud-klasgenoot Willem II, sinds haar afstuderen administratrice) en economiedocent Phon Vingerhoets, waarmee ik ooit nog eens een wedstrijdje zaalvoetbal speelde. En met Toon Joosen (oud-docent Willem II) en zijn vrouw Virginy van Le Quatro Stagione en The Museum of Instant Images in Chaam. Dat contact ging over het mailart-project Schooldays in Artlife, dat de komende maand in de school te zien is. Ik schrijf daar deze week een verhaal over voor het Brabants Dagblad.

En zo kun je als journalist het nuttige met het aangename verenigen... A stroll down memory lane…. Het bezoek leverde enkele ideeën op voor verhalen in de krant, maar ook veel achtergrondinformatie voor mijn nieuwe functie als onderwijsredacteur.

labels: Koning Willem II College, Tilburg, Voortgezet onderwijs, Jan de Veer, Toon Joosen, Kunst, Mail-art, Museum of Instant Images