Mijn voorgangers bij het Brabants Dagblad hebben door de bank genomen een achtenswaardige leeftijd; per slot van rekening ben ik al een zestigplusser. Zo af en toe verwisselt een van hen het tijdelijke met het eeuwige. Enkele dagen geleden mijn buitengewoon gewaardeerde collega Jan Keunen (1934-2020). Dan komen degenen die herinneringen willen ophalen logischerwijze uit bij de ouwe garde. Daar hoor ik dus bij. Fijn dat het Eindhovens Dagblad een keurige necrologie van Jan publiceerde. Dat verdiende hij: goede journalist, aangenaam mens.

labels: Eindhovens Dagblad, Jan Keunen