JOHAN VAN GRINSVEN

Willie Mitchell

Opmaat: Soulspektakel in Noorderligt

De Amerikaanse stad Detroit werd in de jaren zestig en zeventig vanwege de Motown-artiesten 'Hitsville USA' genoemd. Memphis daarentegen kreeg het predikaat 'Soulsville USA'; minder hits, maar wel gedreven zwarte muziek. Een staalkaart van Memphis soul is woensdag te beluisteren en bekijken in theater Noorderligt, onder het motto: A Memphis Soul Night. Het belooft een drie uur durend speltakel te worden met onder anderen Ann Peebles, Otis Clay, Willie Mitchell en The Memphis Horns. Aanvang: 21.00 uur.
Lees meer...

Interview: Ann Peebles

callme
De Amerikaanse zangeres Ann Peebles (45) koos tien jaar lang voor een vrijwillige verbanning uit de muziekwereld. Twee jaar geleden maakte ze haar come­back; de live-optredens klonken als een klok, maar haar album 'Call Me' als een goedkoop kermishorloge. Pas met haar recent verschenen nieuwe cd 'Full Time Love' is de soulveterane echt terug aan de top.
Lees meer...

Live: Memphis Soul Night

Memphis Soul is een redelijk vastomlijnd genre in de zwarte populaire muziek. De grenzen werden vooral in de jaren zestig en zeventig getrokken: emotionele zang op een uitermate solide ritmische ondergrond, afgemaakt met krachtig blazerswerk. Ook de zijpaden van het genre zijn in die glorietijd veelvuldig bewandeld: soft soul, jazz-, blues- en gospelachtige varianten.
Wie dus gisteravond in Noorderligt dacht vernieuwende muziek te horen, werd teleurgesteld.
d04231jo21k

Lees meer...

Al Green: Everything's OK

everythingsok
Eerst was het jaren stil rond de Amerikaanse soulzanger Al Green en nu brengt hij twee jaar na het succesvolle 'I can't stop' alweer een volgende album uit. Opnieuw geproduceerd door Willie Mitchell, met wie Green in de jaren zeventig zo'n indrukwekkend koppel vormde. Voor het Hi-label namen ze vele klassiek geworden albums op. Zijn nieuwste cd ademt opnieuw die zuidelijke soulsfeer van toen uit. Met veel kopergeschetter, een funky begeleiding en Greens karakteristieke falset. Op 'Everything's OK' staan allemaal eigen nummers, met uitzondering van het vooral door Joe Cocker beroemd gemaakte 'You are so beautiful'. Over de hele linie is het een waardige opvolger van 'I can't stop'. Het enige wat kan storen, is dat Green wel erg vaak tot in de toppen van zijn register gaat. Voor de liefhebber zal dit het summum van emotie zijn, voor de ander een maniertje, een beetje aanstelleritis.