Hoewel er twee Italianen, een Fransman en een Brit in The Cinelli Brothers zitten, geldt die band toch als een Britse groep. Omdat ze Londen als uitvalsbasis heeft. Gisteravond (zat. 30 maart) deed het kwartet Heyhoef-Backstage in de Tilburgse Reeshof aan met zijn gruizige blues met rockrandjes. Met de regionale Stax Cats in het voorprogramma met klassieke rhythm & blues en soul. En zo werd het een aangename avond: toffe muziek, goed geluid, prettige sfeer. Het wijkgebouw in de Reeshof blijft het leukste kleine muziekpodium van Tilburg dankzij een goeie vrijwilligersorganisatie. Daarbij detoneren de fikse drankprijzen inmiddels wel heel sterk ContourdeTwern.

labels: Cinelli Brothers, Stax Cats, Reeshof, Heyhoef-Backstage

In de figuurlijke schaduw van de bekende Tilburgse poppodia 013 en Paradox is Heyhoef-Backstage aan zijn vijfde seizoen begonnen. De formule is niet veranderd: eens in de maand een concert in wijkgebouw Heyhoef in de Reeshof. De seizoensopening was zaterdag 15 september voor de Ruben Hoeke Band, rond gitarist Ruben Hoeke. Met in het voorprogramma de jonge Nederlandse gitarist Ray Stepien en het naar hem genoemde trio.

Stepien is een getalenteerde muzikant die onder meer schatplichtig is aan Jimi Hendrix en Stevie Ray Vaughan. Hij zette een stevige muur van geluid neer bij Heyhoef-Backstage. Daar ging Ruben Hoeke met zijn drie medemuzikanten nog eens dunnetjes over heen. Meer hardrock dan blues schotelde hij de ruim honderd toehoorders voor. Met in elk nummer minstens één uitgesponnen gitaarsolo. Spierballenmuziek dus.
Het kwartet speelde eigen nummers en klassiekers uit verschillende genres, die ook een geheel eigen bewerking kregen. Zo bleef in Mustang Sally weinig overeind van het originele stampende soulnummer. Jammer dat het - doorgaans prima - geluid bij Heyhoef-Backstage dit keer niet helemaal goed leek afgesteld; zanger Lucas Pruim was in ieder geval niet woordelijk te verstaan. Zijn teksten gingen grotendeels verloren onder de krachtpatserij van de drie instrumentalisten op het podium. (Foto Dick Jonkers)

labels: Heyhoef-Backstage, Tilburg, Reeshof, Ruben Hoeke Band

Of Sean Webster wel eens van de Dutch disease had gehoord, werd hem voor het optreden bij Heyhoef-Backstage in de Tilburgse wijk Reeshof gevraagd. Ofwel: publiek dat meer met elkaar staat te praten dan naar de muziek luistert. De Britse bluesgitarist en -zanger antwoordde zaterdagavond op het podium: dat hij het publiek juist zo stil vond. Zeker tussen de nummers. ,,Praat maar zoveel als jullie willen, als je het maar gezellig hebt." Nu had Webster met zijn drie Nederlandse begeleiders - drum, bas, orgel - in de stevige blues- en bluesrock-nummers geen enkele moeite de pratende toehoorders te overstemmen. En in de langzamere nummers wist hij hen zodanig te boeien dat er niemand last had van die Dutch disease. Bijvoorbeeld in de bluesklassieker 'I'd Rather Go Blind' kon je een speld horen vallen in het wijkgebouw in de Reeshof; het publiek luisterde geboeid. Webster toonde zich daar niet alleen een vaardig gitarist, maar ook een benadigd zanger, met de juiste schorheid in zijn stem. Voor zijn vocalen en zijn hele optreden geldt hetzelfde: rauw als het moet, met finesse als het nummer erom vraagt.

De Brit speelde in de anderhalf uur durende set diverse nummers van zijn nieuwe, zesde album 'Leave Your Heart At The Door'. Hoewel Sean Webster, die een deel van het jaar in Nederland woont en toert, recent van bassist is gewisseld, was daar tijdens dit optreden niets van te merken. Van zijn opkomende griep evenmin. Het viertal klonk als een goed geoliede en topfitte bluesmachine.

De maandelijkse concerten bij Heyhoef Backstage worden door de lokale Omroep Tilburg integraal opgenomen en uitgezonden. In het voorprogramma van de Sean Webster Band speelde Bee Blue uit Breda.

labels: Heyhoef-Backstage, Sean Webster Band, Sean Webster, Reeshof

Een dubbele primeur was het optreden van de Spaanse soulband The Lucilles bij het Tilburgse Heyhoef Backstage zaterdagavond 18 maart. Voor het eerst speelde de tienmansformatie uit Madrid in Nederland en nog niet eerder had het muziekpodium in de Reeshof een Spaanse groep in huis.
The Lucilles is een bijzondere groep, alleen al omdat die bestaat uit muzikanten uit tal van landen: Spanje, Portugal, Argentinië, Frankrijk, Mexico en Amerika. Die amalgaam aan nationaliteiten speelt een typisch Amerikaanse muzieksoort: ouderwetse soul. Daar voegen ze vleugjes reggae, latin en ska aan toe.
De Spaanse muzikanten waren – de ene helft met de trein en de andere met één auto – zaterdag laat gearriveerd: omstreeks 18.30 uur. Net op tijd voor een soundcheck. Ze reisden zonder instrumenten naar hun eerste optreden in Nederland, die had de organisatie van Heyhoef Backstage voor hen bij elkaar geleend in de eigen wijk, de Reeshof. Het optreden zelf viel wat tegen: een soulband behoort als een goed geoliede machine over de toehoorders heen walsen, maar dat was niet echt het geval. Een ander minpunt is dat de Mexicaanse kopvrouw Lucille Hurt over een wat nasaal en beperkt stemgeluid beschikt. Daarnaast kleurt ze de uitspraak van de Engelse teksten duidelijk met haar Spaanse tongval in en bijt ze regelmatig het einde van die tekstregels af, wat de verstaanbaarheid ervan niet ten goede komt.
Op het concert in wijkgebouw Heyhoef kwamen zaterdag ongeveer 150 mensen af. Het voorprogramma werd gevuld door de getalenteerde Tilburgse zangeres Sanae Casita, die over beduidend meer vocale kwaliteiten beschikt dan de leadzangeres van The Lucilles.
De komende maanden staan onder meer de Amerikaanse band Billy Walton en de Servisch-Amerikaanse bluesgitariste Ana Popovic op het podium in de Reeshof. Ook is er een eerbetoon aan de fameuze Canadese zanger Leonard Cohen te horen. Na de zomervakantie trapt Tilburger André van den Boogaart met zijn Tornado’s de nieuwe reeks concerten bij Heyhoef Backstage af. Dat is in een paar jaar uitgegroeid tot het leukste kleine muziekpodium van Tilburg.

labels: Heyhoef-Backstage, Reeshof, The Lucilles, Spanje, Soul, Tilburg

Dat het repertoire van de fameuze Amerikaanse zanger Johnny Cash uitermate divers is, bewees de Nederlandse tributeband Def Americans zaterdagavond in wijkcentrum Heyhoef in de Reeshof in Tilburg. Van pittige polonaise tot bluesachtige ballad, het kwam allemaal voorbij en zorgde voor een feeststemming tijdens de tweede editie van het eerste seizoen van Heyhoef Backstage.
Def Americans speelt op een aanstekelijke wijze alleen nummers van Cash en alles klopt daarbij: de strakke begeleiding die ondanks de herhaalde patronen niet verveelt, de donkerbruine vocalen van kopman Elco Weitering, de tweede stem van Kim Wolterink (June Carter) en de begeleidende videobeelden en foto's uit leven en loopbaan van Johnny Cash die achter de groep geprojecteerd worden. Hoe die verweven worden met de nummers is alleen al fraai om te zien. Def Americans heeft dan ook niet alleen een geluidsman bij zich, maar ook twee mannen voor de beeldeffecten.
Wederom waren zo'n 250 mensen - een uiterst gemêleerd publiek - naar Heyhoef Backstage gekomen.

Op de rol van deze concertenreeks in de Reeshof staan dit seizoen nog: Wille and the Bandits (22 november), Lightnin' Guy (6 december), Mojo Man (24 januari), Rusty Nuts (28 februari), Leo Blokhuis (28 maart), A Perfect Combination's tribute to Steely Dan (18 maart) en Heritage Blues Orchestra met Jan Akkerman als speciale gast (9 mei).

labels: Def Americans, Johnny Cash, Heyhoef-Backstage, Reeshof, Tilburg, Elco Weltering

Bluesband King of the World moet een van de beste live-groepen van Nederland zijn. Het bewijs voor die stelling leverde de in 2012 opgerichte viermansformatie gisteravond in de Tilburgse Reeshof, tijdens het optreden op podium Heyhoef-Backstage. King of the World zoekt de grenzen van het bluesgenre op, excelleert zowel in langzame bluesnummers, als stevig rockende grote-stadsblues en zompige blues met soulinvloeden, maar gooit er even gemakkelijk ritmes uit de smeltkroes New Orleans tegenaan. Veel eigen nummers speelde het kwartet Erwin Java (gitaar), Fokke de Jong (drums, zang), Govert van der Kolm (toetsen, zang) en Ruud Weber (bas, zang). Hecht, solide, mooie soli, meeslepende ritmes en sterke improvisaties, hoewel toetsenist Govert van der Kolm wel erg snel en vaak overgaat op het betere beukwerk op zijn Hammond.
De pech van de toehoorders was dat voor de pauze de geluidsmix niet goed was: de gitaar van de gelouterde muzikant Java werd te zeer overstemd door de andere instrumenten. Na de pauze revancheerde de geluidstechnicus zich.
Maar de band had de tweede helft ook uitgekozen voor het spelen van de sterkste nummers, waaronder een ijzingwekkend mooi eerbetoon aan de enkele jaren geleden overleden bluesveteraan Harry Muskee, met wie Java zo’n kwart eeuw samenspeelde. Hoewel elk lid van King of the World een vracht aan ervaring heeft, is het toch Java die de show steelt met zijn soli en improvisaties. En de fysieke manier waarop hij gitaar speelt op het podium. Mooi om te horen én te zien.
King of the World verzorgde het eerste concert van de reeks die Heyhoef-Backstage - met vrijwilligers - hoopt neer te zetten. De try-out in de lente met een Pink Floyd tributeband was in ieder geval veelbelovend; gisteren waren ruim tweehonderd toehoorders aanwezig. Op 18 oktober komt Def Americans naar de Reeshof, om de muziek van Johnny Cash te vertolken.

labels: Reeshof, Tilburg, Heyhoef-Backstage, King Of The World, Erwin Java, Harry Muskee