Hoewel er twee Italianen, een Fransman en een Brit in The Cinelli Brothers zitten, geldt die band toch als een Britse groep. Omdat ze Londen als uitvalsbasis heeft. Gisteravond (zat. 30 maart) deed het kwartet Heyhoef-Backstage in de Tilburgse Reeshof aan met zijn gruizige blues met rockrandjes. Met de regionale Stax Cats in het voorprogramma met klassieke rhythm & blues en soul. En zo werd het een aangename avond: toffe muziek, goed geluid, prettige sfeer. Het wijkgebouw in de Reeshof blijft het leukste kleine muziekpodium van Tilburg dankzij een goeie vrijwilligersorganisatie. Daarbij detoneren de fikse drankprijzen inmiddels wel heel sterk ContourdeTwern.

labels: Cinelli Brothers, Stax Cats, Reeshof, Heyhoef-Backstage

Heerlijk eerbetoon aan The Pointer Sisters en andere souldiva's door 3Times a Lady plus hun begeleidingsband, zaterdag 23 maart bij Heyhoef-Backstage. Dat is een klein, maar fijn muziekpodium in de Tilburgse Reeshof, helemaal door vrijwilligers gerund.

labels: Pointer Sisters, Heyhoef-Backstage, Soul, Disco

In de figuurlijke schaduw van de bekende Tilburgse poppodia 013 en Paradox is Heyhoef-Backstage aan zijn vijfde seizoen begonnen. De formule is niet veranderd: eens in de maand een concert in wijkgebouw Heyhoef in de Reeshof. De seizoensopening was zaterdag 15 september voor de Ruben Hoeke Band, rond gitarist Ruben Hoeke. Met in het voorprogramma de jonge Nederlandse gitarist Ray Stepien en het naar hem genoemde trio.

Stepien is een getalenteerde muzikant die onder meer schatplichtig is aan Jimi Hendrix en Stevie Ray Vaughan. Hij zette een stevige muur van geluid neer bij Heyhoef-Backstage. Daar ging Ruben Hoeke met zijn drie medemuzikanten nog eens dunnetjes over heen. Meer hardrock dan blues schotelde hij de ruim honderd toehoorders voor. Met in elk nummer minstens één uitgesponnen gitaarsolo. Spierballenmuziek dus.
Het kwartet speelde eigen nummers en klassiekers uit verschillende genres, die ook een geheel eigen bewerking kregen. Zo bleef in Mustang Sally weinig overeind van het originele stampende soulnummer. Jammer dat het - doorgaans prima - geluid bij Heyhoef-Backstage dit keer niet helemaal goed leek afgesteld; zanger Lucas Pruim was in ieder geval niet woordelijk te verstaan. Zijn teksten gingen grotendeels verloren onder de krachtpatserij van de drie instrumentalisten op het podium. (Foto Dick Jonkers)

labels: Heyhoef-Backstage, Tilburg, Reeshof, Ruben Hoeke Band

Of Sean Webster wel eens van de Dutch disease had gehoord, werd hem voor het optreden bij Heyhoef-Backstage in de Tilburgse wijk Reeshof gevraagd. Ofwel: publiek dat meer met elkaar staat te praten dan naar de muziek luistert. De Britse bluesgitarist en -zanger antwoordde zaterdagavond op het podium: dat hij het publiek juist zo stil vond. Zeker tussen de nummers. ,,Praat maar zoveel als jullie willen, als je het maar gezellig hebt." Nu had Webster met zijn drie Nederlandse begeleiders - drum, bas, orgel - in de stevige blues- en bluesrock-nummers geen enkele moeite de pratende toehoorders te overstemmen. En in de langzamere nummers wist hij hen zodanig te boeien dat er niemand last had van die Dutch disease. Bijvoorbeeld in de bluesklassieker 'I'd Rather Go Blind' kon je een speld horen vallen in het wijkgebouw in de Reeshof; het publiek luisterde geboeid. Webster toonde zich daar niet alleen een vaardig gitarist, maar ook een benadigd zanger, met de juiste schorheid in zijn stem. Voor zijn vocalen en zijn hele optreden geldt hetzelfde: rauw als het moet, met finesse als het nummer erom vraagt.

De Brit speelde in de anderhalf uur durende set diverse nummers van zijn nieuwe, zesde album 'Leave Your Heart At The Door'. Hoewel Sean Webster, die een deel van het jaar in Nederland woont en toert, recent van bassist is gewisseld, was daar tijdens dit optreden niets van te merken. Van zijn opkomende griep evenmin. Het viertal klonk als een goed geoliede en topfitte bluesmachine.

De maandelijkse concerten bij Heyhoef Backstage worden door de lokale Omroep Tilburg integraal opgenomen en uitgezonden. In het voorprogramma van de Sean Webster Band speelde Bee Blue uit Breda.

labels: Heyhoef-Backstage, Sean Webster Band, Sean Webster, Reeshof

Een dubbele primeur was het optreden van de Spaanse soulband The Lucilles bij het Tilburgse Heyhoef Backstage zaterdagavond 18 maart. Voor het eerst speelde de tienmansformatie uit Madrid in Nederland en nog niet eerder had het muziekpodium in de Reeshof een Spaanse groep in huis.
The Lucilles is een bijzondere groep, alleen al omdat die bestaat uit muzikanten uit tal van landen: Spanje, Portugal, Argentinië, Frankrijk, Mexico en Amerika. Die amalgaam aan nationaliteiten speelt een typisch Amerikaanse muzieksoort: ouderwetse soul. Daar voegen ze vleugjes reggae, latin en ska aan toe.
De Spaanse muzikanten waren – de ene helft met de trein en de andere met één auto – zaterdag laat gearriveerd: omstreeks 18.30 uur. Net op tijd voor een soundcheck. Ze reisden zonder instrumenten naar hun eerste optreden in Nederland, die had de organisatie van Heyhoef Backstage voor hen bij elkaar geleend in de eigen wijk, de Reeshof. Het optreden zelf viel wat tegen: een soulband behoort als een goed geoliede machine over de toehoorders heen walsen, maar dat was niet echt het geval. Een ander minpunt is dat de Mexicaanse kopvrouw Lucille Hurt over een wat nasaal en beperkt stemgeluid beschikt. Daarnaast kleurt ze de uitspraak van de Engelse teksten duidelijk met haar Spaanse tongval in en bijt ze regelmatig het einde van die tekstregels af, wat de verstaanbaarheid ervan niet ten goede komt.
Op het concert in wijkgebouw Heyhoef kwamen zaterdag ongeveer 150 mensen af. Het voorprogramma werd gevuld door de getalenteerde Tilburgse zangeres Sanae Casita, die over beduidend meer vocale kwaliteiten beschikt dan de leadzangeres van The Lucilles.
De komende maanden staan onder meer de Amerikaanse band Billy Walton en de Servisch-Amerikaanse bluesgitariste Ana Popovic op het podium in de Reeshof. Ook is er een eerbetoon aan de fameuze Canadese zanger Leonard Cohen te horen. Na de zomervakantie trapt Tilburger André van den Boogaart met zijn Tornado’s de nieuwe reeks concerten bij Heyhoef Backstage af. Dat is in een paar jaar uitgegroeid tot het leukste kleine muziekpodium van Tilburg.

labels: Heyhoef-Backstage, Reeshof, The Lucilles, Spanje, Soul, Tilburg

De thuisblijvers hadden ongelijk. De Leif de Leeuw Band speelde zaterdagavond 16 april de pannen van het dak op het podium van Heyhoef Backstage in de Reeshof in Tilburg. Zo’n honderd mensen genoten van de potente mix van blues en (southern) rock van deze jonge Nederlandse band.
Degenen die er wel waren, werden verrast door de muur van geluid die de vier jonge muzikanten produceerden en die perfect klonk in de ambiance van dit Tilburgse muziekpodium. Vol, krachtig, maar ook rijk aan nuances. Vakmanschap en bezieling klonken door in alle nummers, de zelf gecomponeerde maar ook de vertolkingen van bijvoorbeeld One Of These Nights van The Eagles en Whipping Post van The Allman Brothers Band. De afsluiter van het concert in wijkcentrum Heyhoef was overigens de kers op de taart: een meeslepende uitvoering van de klassieker Hocus Pocus van Focus. Zangeres-gitariste Britt Jansen beheerst dus niet alleen het idioom van de blues-rock maar kan ook nog eens een aardig partijtje jodelen. Zonder er een karikatuur van te maken zoals Thijs van Leer in zijn nadagen wel deed.
Dat nummer en trouwens het hele optreden toonde ook aan dat Leif de Leeuw hard op weg is een grote meneer te worden; als gitaarheld Jan Akkerman hem hoort en ziet spelen moet hij wel denken dat het met zijn erfenis goed zit. De Leeuw won niet voor niets twee keer de Sena Young Talent Guitar Award.
Vier muzikanten telt de Leif de Leeuw Band. Frontvrouw Jansen en naamgever De Leeuw mogen misschien de meeste aandacht naar zich toe trekken op het podium, maar hun twee medebandleden zorgen voor een meer dan solide basis om op te excelleren. Het aandeel van Eibe Gerhartl op bas en Tim Koning op drums in het krachtige geluid van de groep mag niet onderschat worden. De soli die beiden mochten spelen, maakten dat glashelder. Twee klasbakken.
Voeg vier talentrijke jonge muzikanten bij elkaar en dan is het begrijpelijk dat de Leif de Leeuw Band de Dutch Blues Challenge heeft gewonnen, in 2014. Alleen doet het label ‘bluesband’ de groep geen recht. De aanwezigen zaterdagavond bij Heyhoef-Backstage in Tilburg zullen dat beamen. De thuisblijvers hebben een van de beste bands van Nederland gemist.

labels: Leif de Leeuw Band, Heyhoef-Backstage, Britt Jansen, Leif de Leeuw, Jan Akkerman, Eibe Gerhartl, Tim Koning

Alleen al een optreden van het fameuze Amerikaanse trio Heritage Blues Orchestra is een eersteklas traktatie in Tilburg. Als dan ook gitarist Jan Akkerman - onder muziekliefhebbers in de hele wereld bekend - aanschuift op het podium, dan is er sprake van een uniek concert. Het had vanavond plaats bij Heyhoef-Backstage, een wijkcentrum nota bene. Maar dan wel een met een prima akoestiek.
Uitverkocht was de zaal, wat nog altijd niet meer mensen zijn dan een bescheiden driehonderd. Die kregen meerdere nummers te horen van het eerste en nog enige album Still I Rise van Heritage Blues Orchestra, dat voor deze toernee is uitgebreid tot een kwintet (met de virtuoze mondharmonicaspeler Vincent Bucher en drummer Baron Harrison). De authentieke roots-blues - gedrenkt in de getormenteerde traditie van de afro-Amerikanen in het zuiden van de VS - werd door de Amerikaanse muzikanten met grote overgave vertolkt. Uitschieters waren C-Line Woman, Get Right Church en zeker de klassieker St. James Infirmary Blues, waarin zangeres Chaney Sims, gezegend met een dijk van een stem, tot grote hoogte steeg. De begeleiding van haar vader op elektrische piano was spaarzaam, maar uiterst effectief en sfeervol. Enkele uptempo stompin’ blues-nummers werden overigens met evenveel elan gespeeld. Eigenlijk werd tijdens het hele concert duidelijk dat Heritage Blues Orchestra een absolute topgroep is en niet voor niets een Grammy Award-nominatie op zak heeft.
Jan Akkerman - die zo bewonderd wordt door Junior Mack van Heritage Blues Orchestra - kon door de inspanningen van de Tilburgse concertorganisator John Maes worden verleid om als speciale gast mee te doen aan het concert bij Heyhoef-Backstage. Dat deed hij met zichtbaar plezier, van zichzelf en Junior Mack. In de meeste nummers was Akkerman dienend, maar hij kreeg ook de ruimte om al solerend zijn grote muzikaliteit en vakmanschap te etaleren. Jammer genoeg was de geluidstechnicus niet steeds alert op die momenten en kreeg het publiek de pareltjes van de Volendammer niet altijd voldoende mee. Maar dat zal de meeste aanwezigen niet tot een andere conclusie brengen dat dat ze een uitzonderlijk optreden hebben bijgewoond.
Met dit concert sloot Heyhoef-Backstage het eerste seizoen af. Op 20 juni volgt nog een buitenoptreden van de Britse bluesband van Ian Siegal, Stax-Cats en de Heyhoef-Backstage Jamsession Band

labels: Heritage Blues Orchestra, Jan Akkerman, Heyhoef-Backstage

Als elf Nederlandse muzikanten het rijkgeschakeerde repertoire van het befaamde Steely Dan met zoveel allure vertonen dat ze bijna de originele uitvoeringen in de schaduw stellen, dan is er iets bijzonders aan de hand. En precies dat was het geval, zaterdagavond op het podium van Heyhoef Backstage in de Tilburgse wijk Reeshof.
Elke maand heeft daar een concert plaats met 'muziek voor volwassenen', blues, rock, soul en de betere popmuziek. In die laatste categorie valt ook de muziek van Steely Dan, die zoveel invloeden uit jazz en funk in zich heeft. A Perfect Combination vertolkt de grootse hits en wat minder bekendere albumnummers van Steely Dan met groot respect voor het origineel maar wel in eigen arrangementen. Niet alleen op dat vlak doet de groep haar naam - een perfecte combinatie - eer aan.
Dat is ook van toepassing op de elf muzikanten die zaterdagavond bij Heyhoef Backstage op het podium stonden. Dit zou de top van de Nederlandse muziekwereld moeten zijn. De vier vocalisten, drie blazers, gitarist, drummer, bassist en toetsenman speelden ogenschijnlijk zonder enige inspanning als een volmaakte eenheid samen. Met in nagenoeg elk nummer weer meeslepende solo-accenten.
En dan te bedenken dat dit muziekcollectief - in wisselende samenstellingen - even goed de muziek van Sting, Motown of Quincy Jones speelt. De ongeveer 150 aanwezigen bij Heyhoef Backstage, dat ondanks de functie als wijkcentrum toch een uitmuntende akoestiek heeft, maakten een gedenkwaardige muziekavond mee.
Het volgende optreden bij Heyhoef Backstage is op 9 mei, van Heritage Blues Orchestra, Grammy-winnaar uit Amerika, met als speciale gast gitarist Jan Akkerman.

labels: Steely Dan, A Perfect Combination, Heyhoef-Backstage, Tilburg

Drie keer ruim een half uur nam Leo Blokhuis, onder meer bekend van het televisieprogramma Top 2000 a GoGo, zijn gehoor zaterdagavond 21 maart in wijkcentrum Heyhoef in de Tilburgse Reeshof mee op een reis langs de historie van muzikale genres folk, blues, rock & roll en soul. Blokhuis wist met slechts een laptop vol muziekfragmenten en een grabbelton aan anekdotes iedereen te boeien.
De verhalen van Blokhuis zijn niet altijd even origineel; echte muziekliefhebbers zullen er al heel wat van kennen. Of het nu over de muziek uit New Orleans gaat, Little Richard, Otis Redding, Bob Dylan of Joni Mitchell. Maar Blokhuis vertelt ze wel alsof ze nieuw zijn, vlot, aanstekelijk en met humor. En ook met een duidelijke passie voor muziek. Met ook nog een duidelijke moraal aan het eind: stel je open voor andere invloeden, daar wordt niet alleen de muziek interessanter van. Eigenlijk is het wel frappant dat een college over muziek zoveel mensen trekt. En eerlijk gezegd: de zaal luisterde geboeider naar Blokhusi dan naar de artiesten die zijn voordrachten omlijstten. In een met ruim tweehonderd mensen uitverkocht Heyhoef Backstage, voor het eerst in het eerste jaar van dit poppodium in de Reeshof, waren dat de Tilburgse muzikanten André van den Bogaart en Casita en haar band. Ook het Amsterdamse blues-duo Arthur Ebeling & Peer Wassenaar trad op.

labels: Leo Blokhuis, Casita, André van den Bogaart, Arthur Ebeling, Heyhoef-Backstage

Dat het repertoire van de fameuze Amerikaanse zanger Johnny Cash uitermate divers is, bewees de Nederlandse tributeband Def Americans zaterdagavond in wijkcentrum Heyhoef in de Reeshof in Tilburg. Van pittige polonaise tot bluesachtige ballad, het kwam allemaal voorbij en zorgde voor een feeststemming tijdens de tweede editie van het eerste seizoen van Heyhoef Backstage.
Def Americans speelt op een aanstekelijke wijze alleen nummers van Cash en alles klopt daarbij: de strakke begeleiding die ondanks de herhaalde patronen niet verveelt, de donkerbruine vocalen van kopman Elco Weitering, de tweede stem van Kim Wolterink (June Carter) en de begeleidende videobeelden en foto's uit leven en loopbaan van Johnny Cash die achter de groep geprojecteerd worden. Hoe die verweven worden met de nummers is alleen al fraai om te zien. Def Americans heeft dan ook niet alleen een geluidsman bij zich, maar ook twee mannen voor de beeldeffecten.
Wederom waren zo'n 250 mensen - een uiterst gemêleerd publiek - naar Heyhoef Backstage gekomen.

Op de rol van deze concertenreeks in de Reeshof staan dit seizoen nog: Wille and the Bandits (22 november), Lightnin' Guy (6 december), Mojo Man (24 januari), Rusty Nuts (28 februari), Leo Blokhuis (28 maart), A Perfect Combination's tribute to Steely Dan (18 maart) en Heritage Blues Orchestra met Jan Akkerman als speciale gast (9 mei).

labels: Def Americans, Johnny Cash, Heyhoef-Backstage, Reeshof, Tilburg, Elco Weltering

Bluesband King of the World moet een van de beste live-groepen van Nederland zijn. Het bewijs voor die stelling leverde de in 2012 opgerichte viermansformatie gisteravond in de Tilburgse Reeshof, tijdens het optreden op podium Heyhoef-Backstage. King of the World zoekt de grenzen van het bluesgenre op, excelleert zowel in langzame bluesnummers, als stevig rockende grote-stadsblues en zompige blues met soulinvloeden, maar gooit er even gemakkelijk ritmes uit de smeltkroes New Orleans tegenaan. Veel eigen nummers speelde het kwartet Erwin Java (gitaar), Fokke de Jong (drums, zang), Govert van der Kolm (toetsen, zang) en Ruud Weber (bas, zang). Hecht, solide, mooie soli, meeslepende ritmes en sterke improvisaties, hoewel toetsenist Govert van der Kolm wel erg snel en vaak overgaat op het betere beukwerk op zijn Hammond.
De pech van de toehoorders was dat voor de pauze de geluidsmix niet goed was: de gitaar van de gelouterde muzikant Java werd te zeer overstemd door de andere instrumenten. Na de pauze revancheerde de geluidstechnicus zich.
Maar de band had de tweede helft ook uitgekozen voor het spelen van de sterkste nummers, waaronder een ijzingwekkend mooi eerbetoon aan de enkele jaren geleden overleden bluesveteraan Harry Muskee, met wie Java zo’n kwart eeuw samenspeelde. Hoewel elk lid van King of the World een vracht aan ervaring heeft, is het toch Java die de show steelt met zijn soli en improvisaties. En de fysieke manier waarop hij gitaar speelt op het podium. Mooi om te horen én te zien.
King of the World verzorgde het eerste concert van de reeks die Heyhoef-Backstage - met vrijwilligers - hoopt neer te zetten. De try-out in de lente met een Pink Floyd tributeband was in ieder geval veelbelovend; gisteren waren ruim tweehonderd toehoorders aanwezig. Op 18 oktober komt Def Americans naar de Reeshof, om de muziek van Johnny Cash te vertolken.

labels: Reeshof, Tilburg, Heyhoef-Backstage, King Of The World, Erwin Java, Harry Muskee