Niet kunnen kiezen is een kwelling, ook voor muzikanten. Neem de begenadigde zangeres Beyoncé Knowles, kopvrouw van het immens populaire trio Destiny’s Child. Ze nam haar solodebuut Dangerously In Love op in New York, Los Angeles, Miami en Atlanta, met verschillende producers. Ze nodigde allerlei collega’s uit om mee te zingen, van Jay-Z en de onvermijdelijke Missy Elliott tot de oude softsoulslijper Luther Vandross. En ze wilde ook nog eens al haar muzikale invloeden laten horen, van rock en hiphop tot jazz. Geen wonder dat haar eersteling een (te) bonte stijloefening is geworden. Desondanks toch al een commercieel succes. Uitschieters zijn de nummers Signs en Speeches: traag, maar hypnotiserend mooi gezongen.

labels: Beyonce, Beyonce Knowles, Destiny's Child, Jay-Z, USA

De achterkant van het inlegboekje bij de nieuwe cd 'B'Day' van Beyoncé Knowles (voorheen van Destiny's Child) doet het ergste vrezen. Zij staat in een soort haute couture-bikini op stiletto-hakken met twee nordic walking-stokken op een grasveld bij twee krokodillen. In wat een bevallige pose moet zijn. Haar tweede solo-album 'B'Day' past goed bij dat ridicule plaatje. Hoewel de 25-jarige Amerikaanse een begenadigd zangeres is, weet zij dat goed te verbergen op 'B'Day'. Eerder snerpend klinkt haar stem in de voornamelijk uptempo-nummers. Beyoncé doet iets te veel moeite een stoere straatmeid te lijken. Het album mist mede daardoor warmte en afwisseling. Dat Beyoncé in zee is gegaan met allerlei verschillende producers - onder anderen Swizz Beatz, Rodney Jerkins en The Neptunes - doet er ook geen goed aan. Net als de grote rol van haar vriendje Jay-Z. Te veel kapiteins op een schip werkt nu eenmaal niet, zeker omdat Beyoncé Knowles zelf en haar halve familie ook nog eens een vinger in de pap moeten hebben. Een teleurstelling dus.

labels: Jay-Z, Beyonce, Beyonce Knowles, Rodney Jerkins, Swizz Beats, USA, The Neptunes