Misschien zullen sommigen Frazey Ford nog kennen van het Canadese trio The Be Good Tanyas - samen met Samantha Parton en Trish Klein - maar die beiden liet ze een paar jaar geleden achter zich voor een sololoopbaan in de muziek. Haar eerste album Obadiah bracht ze in 2010 uit en nu is er de opvolger Indian Ocean. Die krijgt her en der uiterst positieve recensies, zo is op internet en in papieren publicaties (zoals de Volkskrant) te lezen. Anders dan het folk-bluegrass-genre van The Be Good Tanyas heeft ze op haar nieuwe album gekozen voor bijna soulvolle arrangementen, hoe sober ze soms ook zijn. De combinatie met haar wat ijle stem is even wennen, maar na een paar keer beluisteren wordt de plaat steeds intrigerender. Een mooie plaat dus, maar met een heel groot nadeel: de teksten van Ford zijn bar slecht te verstaan; ze slikt halve woorden en zinnen in. Ik heb er de songteksten bij moeten zoeken om de liedjes te kunnen volgen. Dat lukte zonder amper; ook niet nadat ik de volumeknop fiks naar rechts draaide of een hoofdtelefoon opzette. En dan is het toch alsof je een exquise gerecht op een vieze, oude krant krijgt geserveerd. Weg betovering.
In maart is Ford voor enkele optredens in Nederland.

labels: Frazey Ford