JOHAN VAN GRINSVEN

Nico Koolsbergen overleden

Vandaag het trieste bericht gekregen dat een van de aardigste en beste collega's die ik ooit had is overleden. Nico Koolsbergen (1945-2018), journalist pur sang. Hij begin in dit mooie vak in 1965 en was - na zijn jaren bij Trouw - bij onze krant onder meer chef eindredactie, chef consumentenredactie en kunstredacteur.
Nico was een journalist met een fijne pen, geweldige parate kennis over heel veel onderwerpen, grote interesse in alles om hem heen en uiterst betrokken bij zijn collega’s; tal van jonge journalisten heeft hij de fijne kneepjes van het vak geleerd. En dan had hij ook nog een goed oog voor goed beeldmateriaal. Van klassieke muziek had hij een encyclopedisch kennis.
Na zijn vertrek bij de krant schreef hij diverse boeken (nog te koop), onder meer over geloof. Ook was hij erg betrokken bij Trinity Church Eindhoven.

Een paar geleden schreef ik dit over Nico, in een langer stuk over de goede oude journalistieke tijd...

,,Nico deinsde nergens voor terug; hij schreef verhalen over luxe jachten, Hong Kong, de Grand Canyon, IJsland (‘Heimaey, een hoekje in Gods werkplaats’ en Levensgevaar op de Snaefells), Umbrië, maar ook over een frietje Suske en Wiske, de pannenkoek of de Pritt-stift. Tussendoor vond hij tijd om met Anna door de Sinaï te trekken, een gele duik in de Rode Zee te nemen en al whisky drinkend door Schotland te toeren.”

Bij de foto (vlnr) Rien van der Steen (auto’s), Jetty Ferwerda (mode), Lout Donders (chef), Nico Koolsbergen (algemeen) en Johan van Grinsven (reizen)
vrijdagredactie

Journalistiek hoogtij

Misschien waren de jaren negentig wel de mooiste journalistieke jaren. Geen verzuiling meer, de politieke of religieuze kleur van veel kranten was vervaagd en ook autoriteitenvrees was vervlogen. Het Nieuwsblad in Tilburg was onderdeel van VNU Dagbladengroep, met onder meer De Stem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad. Er werd geld verdiend én uitgegeven in de wereld van de gedrukte media. De kranten hadden mensen en pagina’s genoeg. En een hoop gepassioneerde specialisten. Journalisten mochten hun vleugels uitslaan en hoefden slechts te werken voor de papieren krant, niet voor internet, apps of andere platforms. En dat leverde prachtige producties op! Ook toen: vrij van commerciële invloed.> Lees meer...